منطق رئالیستی روابط بین‌الملل حکم می‌کند که طرفین هر توافقی نسبت به تعهدات طرف مقابل با شک و تردید بنگرند. چنانکه در سال ۱۹۳۸ طی توافقنامه مونیخ کشورهای بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و آلمان توافق کردند که نواحی آلمانی نشین سودت در کشور چکسلوواکی، ضمیمه خاک آلمان نازی گردد. در مقابل هیتلر نیز ضمانت داده بود که هیچ خواسته دیگری نداشته باشد.